ایستگاه شرق

یکدم بود

قطاری که رسید

– تابستان –

در ایستگاه شرق

و در سرخی شرابی

– کهنه –

چونان بهاران

به زمستان داد

آنچه را مانده است

و ابر را پنهان کرد

در خزان

گویی غروب بود

-آن قطار-

که رفت

از ایستگاه شرق

…و به شب پیوست

Cette entrée, publiée par alma le juillet 11, 2009 à 5:46 , est classée dans Persan/Persian/فارسی, Poésie/Poetry/شعر. Bookmarquez ce permalien. Souscrivez par RSS aux commentaires attenants. Poster un commentaire ou un rétrolien.

Laisser un commentaire